تموم شد اون همه روزگار خوش

تموم شد اون همه در باره باران حرف زدن بااف ام

تموم شد اون همه پلی گفتن سر کلاس خانم خمسه

تموم شد اون همه خورشید کشیدن برای نگین

تموم شد اون همه فو تبال با ضیا و نیکی و الو و غزاله و مازمور

تموم شد اون همه نشستن دم در دبیرستان

تموم شد اون همه پریدن بغل رسی

تموم شد اون همه گرفتن دست هم زیر بارون و چرخیدن(این قسمت تقدیم به پلی)

تموم شد اون همه مهربونی ضحی

تموم شد اون همه گاو کشیدن حورا

تموم شد اون همه حرف زدن در باره بادبادک با نسیم

تموم شد آن همه متر کردن حیاط با خرازی و رهبر

تموم شد آن همه سر کار گذاشتن فلر

تموم شد اون مسافرت کاشان

و تمام شد آن همه خاطره با دوستانم اگر اسمتان فراموش شده  با شما انقدر خاطره داشتم که انگشتانم تحمل تایپ ندارد

برای شما

نظر یا دتون نره!

گفت شیفتــه بــاران شــو ،
وقتـی بـی‌تـابی می بــارد و خیست می‌کنـد ،
شیفتــه بـاران که شـدم ، بـــاران باریـد امـــــــا
هرگـز خیســـم نکرد .
شاید هنوز تا سپیده ‌دمـان شیفتگی راستین هزار فرسنگ فاصله است.
امــــا تـو ای سپیــده صبـح
بــه هنـگامه میــــلادم دستــی بـرآور
بگــذار نامم مشوش هراس از پیـــروزی تاریکـــی نبــاشد
بــه هنـگامــه آغـــــازم دستــی بـرآور
بگـذار نه شیفتــه باران باشم ، نه مهتاب ، نه ابر ، نه شب و نه ستاره
بــه هنـگامه آمـــــدنم دستـــی بـرآور
بگـذار طلوع دروغیـن شب بیچـاره ای نباشـم ، در انتـظار نافرجـام روشنـــــــی
خـــدا را
بــه هنگامـــه میـلادم دستــی بـــرآورد.