سلام! سلام!

چرا شکسته شد صدایتان؟

          چشمهایتان چرا هنوز سکوت کرده اند؟

                     کبوتران چرا

                    از کنارتان به ناگهان پر کشیده اند؟

دگر درون مخمل سیاه شب چرا ستاره نیست؟

      ستاره های آسمانتان کجاست؟

     مه غلیظ و ممتدی کنار رد پایتان به جاست

               چه سبقت عجیب و جالبی

چرا نگفته اید

                که قصد از این سفر به ناکجاست!

ستاره ها چندین شب است

که بیدار می مانند

و از چند روز پپش

تمام راهها به فردا ختم می شوند

گویا آن نا شناخته

گردنه ها را پشت سر نهاده

می آید

باید به جویبار تازه گی بروم

می گویند آنجا اطراق می کند

این آخرین بهار فرصت

برای من است

آخرین مجال

برای خوشه های گندمی که کاشتم

می خواهم به رنگ طلایی عشق برگردم .

__################
_##################_________*#####*
__##################_____*##########
__##################___*#############
___#################*_###############*
____#################################*
______###############################
_______#############################
________*##########################
__________#######################
___________*#####################
____________*##################
_____________*###############
_______________#############
________________##########
________________*#######*
_________________######
__________________####
__________________###
___________________#